Reis Zuid-Afrika met een gezin van acht personen

Op 10 oktober 2014 begon onze reis naar Zuid-Afrika. Met 8 personen was het een heel gedoe om alle koffers ingepakt en met een niet te hoog gewicht in het vliegtuig te krijgen. Na een tussenlanding in Parijs werden we met de gigantische airbus A380 naar het OR Tambo International Airport in Johannesburg gevlogen.

Afrikaanse Yankie

Onze lokale gids, Yankie (kleine Jan), was een oude blanke Afrikaan die heel veel details over de omgeving wist te vertellen. Het Afrikaans is een soort van grappig, oud Nederlands en was dus voor ons goed te verstaan. Maar helaas kon Yankie niet zo goed in het Afrikaans ‘gidsen’. Yankie zou ons in ongeveer 7 dagen een rondleiding geven door het Oosten van Zuid-Afrika en Swaziland. Met een klein busje reden we van Johannesburg, via Malelane, Mbabane in Swaziland, Hluhluwe en St. Lucia naar Durban.

Malelane en het Krugerpark

Na een lange tocht van 6 uur rijden door de hitte kwamen we aan in Malelane, een klein plaatsje in het Noord-Oosten van Zuid-Afrika dat grenst aan het Krugerpark. Het Krugerpark is het grootste beschermde natuurgebied/Wild-Life park van Zuid-Afrika. Onze lodge had een mooi zwembad in een groene tuin. De tuin was omheind met een klein hekje met daar achter de Krokodilrivier, de natuurlijke grens van het Krugerpark. Vanuit het zwembad konden we enkele impala’s en buffels zien lopen. Iedereen was meteen helemaal enthousiast en er werd veel gespeeld met verrekijkers en fototoestellen om de dieren goed in beeld te krijgen.

Na het zwemmen werden we door Yankie naar een lokaal restaurant gebracht. Het was erg handig dat hij iedere keer voor ons een restaurant uit zocht, zo hoefden we niet het ons gezin te discussiëren wat we nu weer eens zouden gaan eten. Na één of twee dagen wist Yankie goed welk type cuisine en restaurant bij ons paste. Die avond in Malelane maakten we voor het eerst kennis met de Zuid-Afrikaanse cuisine. Heerlijke wijn en grote stukken vlees van allerlei lokale dieren zoals waterbok en impala. Tijdens het eten kwam Yankie af en toe informeren of we het naar onze zin hadden en wat extra informatie geven over sommige gerechten. Hij had iedere keer het idee dat hij ons moest helpen, maar dat was helemaal niet nodig. De obers spraken allemaal Engels (een nationale taal van Zuid-Afrika) en we konden ons prima zelf redden! Eenmaal terug in de lodge gingen meteen de wekkers op kwart voor vijf en de oogjes dicht.

Big Five spotten in het Kruger National Park

Bij zonsopgang stond iedereen klaar voor de game drive. Een hele dag de Big Five spotten in het Kruger National Park, een gebied zo groot als Israël. We vertrokken om kwart over vijf met een open jeep van het resort naar de Malelane Gate van het park. De rit over de snelweg was erg winderig en koud. Bij de gate moesten we liability forms en kon het avontuur beginnen. De Big Five zijn de vijf dieren die voor jagers het moeilijkst en het gevaarlijkst zijn. Dit zijn de Afrikaanse olifant, de zwarte/witte neushoorn, de buffel, de leeuw en het luipaard. Al heel snel zagen we de eerste impala’s, kudu’s, bushbucks, waterbokken en nyala’s. En toen in de verte, de eerste giraffe! Die stak heel mooi met zijn hoofd boven alle struiken uit. Daarna doken ineens tussen de struiken de eerste olifanten op, een mama met haar kalfje. En ook waren en grote dreigende neushoorns, heel dichtbij. We zagen ook blauwgataapjes, heel klein, snel en schattig, ze speelde samen met de impalas in een open stuk van het Krugerpark.

Na ongeveer twee uur rijden en verschillende mooie dieren momenten zagen we een paar olifanten, links van de weg, verscholen achter een paar struiken. Toen zagen we rechts van de weg ook een olifant, en verderop nog een kleintje! Iedereen was helemaal enthousiast, druk aan het praten, filmen en fotograferen. De olifanten rechts van de weg wilden de weg oversteken naar links, en één mama vond dat wij te dichtbij stonden. Ze keek ons dreigend aan, ogen wijd en oren flapperend. Na een tijdje leek ze te kalmeren en ze droop af. Niet veel later kwam ze echter terug, het leek alsof ze versterking had gehaald. Ineens waren we omsingeld door olifanten, tien, twaalf tegelijk. De jongere olifanten staken gewoon de weg over en waren een beetje aan het spelen, maar de mama’s kwamen recht op ons af, ze hadden het duidelijk met ons gehad. Iedere stap die de olifanten dichterbij kwamen reed Douglas, onze chauffeur, een gepensioneerde luchtmachtpiloot van 77 jaar oud, achteruit. Hij hield de afstand tot de mama’s op ongeveer één meter, net buiten bereik van de slurf. De grootste olifant, was net zo hoog, en met de oren wijd, net zo breed als de jeep. Met een flinke klap van de slurf zou onze jeep weg zijn. Opeens kwamen ook de olifanten rechts van ons dichterbij. Een middelgrote olifant kwam heel dichtbij, op een armlengte afstand. Moeders begon achterin paniekerig te fluisteren terwijl de schoonzoon voorin nog rustig door filmde met zijn iPhone. We voelden ons nu toch wel serieus bedreigd. Niet lang daarna besloten de olifanten mama’s gelukkig dat wij goede bedoelingen hadden en ze liepen ons rechts voorbij, op weg naar de drinkplaats.

Ontbijt in het Krugerpark

Een uur na de olifanten bedreiging, rond negen uur in de ochtend, was het eindelijk tijd voor het ontbijt. Midden in de jungle was een open plek met een klein gebouwtje en picknicktafels er om heen. Er was geen omheining om deze pauze plaats en niet zo lang geleden hadden ze nog een olifant in de dames WC gehad. Gelukkig waren er alleen grappige vogels bij ons ontbijt aanwezig.

We gingen weer op pad. Tussen ontbijt en lunch zagen we nog enkele neushoorns, everzwijntjes, en olifanten op afstand (gelukkig). We zagen enkele giraffen die langs de weg van de bomen aan het eten waren, en een drinkende waterbok, ook vlak langs de weg. We vervolgden onze weg naar een grote drinkplaats in het park, maar die bleek volledig verlaten op dat moment. Een stukje verder kwamen we een kudde zebra’s tegen. Ze liepen in de verte door de bomen en het nut van de zebrastrepen was nu goed te zien. Als je lang bleef kijken zag je steeds meer zebra’s tussen de bomen staan. Douglas was er van overtuigd dat de zebra’s naar de drinkplaats gingen en reed stukje voor stukje achteruit om de zebra’s de ruimte te geven ergens de weg over te steken. Het alfa-mannetje van de kudde had ons in de gaten en liep steeds weer verder weg om op gepaste afstand van de jeep over te kunnen steken. Douglas besloot om de auto te keren en een heel stuk de zebra’s voorbij te rijden. Pas toen het alfa-mannetje de weg over was kwamen we weer dichterbij , we reden achter de zebra’s aan terug naar de drinkplaats, voor een paar hele mooie foto’s.

Na de lunch kwamen we nog een giraffe tegen, heel dichtbij en een tweede geniale achtervolging van Douglas leidde ons naar een nieuwe situatie met twee neushoorns midden op de weg. Tegen het eind van de middag vonden we nog een kudde gnoes en een stervende hippo. In de Krokodilrivier, toen we het park uitreden vonden we nog enkele levende hippo’s en krokodillen. Daarna was het avontuur toch echt voorbij. Het was een geweldige tocht ook al hadden we geen leeuwen en geen luipaarden gezien.

’s Avonds aten we heerlijk knoflookbrood in de Rio Vista Lodge en daarna dook iedereen weer vroeg het bed in, helemaal uitgeput van een enerverende dag.

Familie van Brandenburg

Deze reis is geboekt bij Reisburo TUI in Elst.