Treasures of Vietnam

Lees hier de reisimpressie van Ada en Karel Beijer over hun 18-daagse Treasures of Vietnam rondreis. Ze hebben deze reis geboekt bij TUI Middelburg. 

Nadat wij op 4 februari vanaf Schiphol waren vertrokken met de vlucht van 12.00 uur waren wij op 5 februari om circa 12.00 uur te Hanoi. De gids met chauffeur stonden klaar en brachten ons naar het hotel in de oude stad.

Hanoi

Een stad met 6 miljoen inwoners die blijkbaar allemaal een scooter hebben. Ze razen door de straten die niet al te breed zijn. Maar gelukkig gebeuren er weinig ongelukken. Dan begint het grote onbegrip met de vreemde valuta. Probeer maar eens een postzegel in Vietnamese Dongs (VND) te kopen met US Dollars en dan geld terug te krijgen in Dongs. Het gaat zo snel dat zelfs een accountant het nauwelijks kan volgen. Achteraf lijkt het redelijk eerlijk gegaan te zijn.

Eten met stokjes

’s Avonds zijn we gaan eten in een restaurant en hebben een menu gekozen met zogenaamd ‘streetfood’. Het was allemaal smaakvol. Met stokjes eten is bar lastig, maar het gaat als je de tijd neemt.

Je bent niet in Vietnam geweest als je het Mausoleum van Ho Chi Minh niet hebt bezocht. Een enorm bouwwerk met daarin het gebalsemde lichaam van de grote leider. Op het lichaam wordt zeer goed gepast met speciale politie in witte pakken (alsof het weggehaald zou worden). Rond het mausoleum was een mooi park met een speciale een-zuilige pagode. Een toeristentrekker vanuit de hele wereld.

Dan volgen het volkenkundig Museum, hier krijgen we te zien hoe het Vietnamese lakwerk gemaakt wordt en bezoeken we de tempel der Letterkunde van Confucius. Dan is de lunch wel verdiend.

Ritje met een riskja

Een ritje met een riksja door de stad brengt je op de mooiste plaatsjes, langs slagers, bloemisten, streetfood en vele andere dingen te veel om op te noemen. Prachtig. Mijn vrouw voorop en ik er achteraan, zoals het hoort.

Om 17.00 uur naar het waterpoppen theater voor een onbegrijpelijke, maar kleurrijke voorstelling met muziek. Al met al een drukke dag. 

Vanochtend vertrekken we eerst naar de oude hoofdstad Hoa Lu. Vervolgens naar Ninh Binh waar we naast het bezoeken van enkele tempels een boottocht per sampan van circa 2 uur maken in een schitterende delta. Jammer dat het een beetje heiig is. Deze roeiboot wordt met de voeten geroeid, heel bijzonder. Dan naar hotel Legend om te dineren en van een welverdiende nachtrust te genieten.

Halong baai

Vandaag, zondag, zijn wij ingescheept op een boot die door de Halong baai gaat varen. Wij hebben een hut op het tweede dek met openslaande ramen aan de zijkant. Vanuit onze kajuit kunnen we al varend genieten van de bijzondere karstbergen waar we tussendoor varen. Na de lunch was er gelegenheid om met een kleine boot een uurtje naar een strandje te varen of een trap met circa 400 treden te beklimmen voor een buitengewoon mooi uitzicht. Mijn vrouw koos voor het strand en ik deed een geslaagde poging de 400 treden te overwinnen.

Terug aan boord was er een workshop om “springrolls” te maken. Dit zijn kleine loempia’s met heel gevarieerde vullingen van groenten, vis en vlees. ’s Avonds lekker rustig aan boord gelezen en gedineerd.

Maandag na de brunch het schip verlaten en opgehaald door de gids die ons naar het vliegveld van Hanoi bracht en afscheid van ons nam. Onderweg nog een pottenbakkerij bezocht. De vazen waren te groot voor in de koffer. Ze waren overigens heel mooi.

Als vorsten op een drakenboot

’s Avonds van Hanoi naar Hue gevlogen. Dinsdag schepen we om 09.15 uur in op een drakenboot op de Parfumrivier voor een mooi e vaartocht. Zo’ n drakenboot was voor ons beide gereserveerd en je voelt je net een oude vorst en vorstin.

Beroemde sites in de oude keizerlijke stad waren een pagode en onder meer de citadel (ommuurd paleis). Voor de lunch bezochten we de lokale markt. Zonder gids waren we zeker verdwaald. Wat je daar niet kunt kopen, vind je nergens. Heerlijk tussen al die krioelende mensen, die eten en slapen en kopen en verkopen.

In Vietnam hechten ze veel waarde aan het bewaren van de lichamen van hun overleden keizers. Ze zijn begraven in uitzonderlijk grote parken met in het midden de tombe. Omdat er veel wierook wordt verstookt kregen we een demonstratie hoe deze sticks worden gemaakt.

Om ons kennis te laten maken met originele oude Vietnamese muziek was voor ons een muziekgroep (4 dames en 2 heren) ingehuurd, die ons in een drakenboot verwelkomden en met ons de rivier op gingen en hun muziek ten gehore bracht. Zittend op een matje hebben wij genoten. Halverwege mochten we nog een zestal kaarsjes overboord zetten voor onze voorspoed, waarbij ik, sufferd als ik ben, een schuifraampje in het donkere water van de rivier liet verdwijnen.

Nieuwe kleding in Hoi An

Op woensdag vertrekken wij om 08.30 uur naar Hoi An via de Hai Van pas. Het museum voor Cham kunst bezocht. Lunch met de overal aanwezige Pho (noodle soup met kip). Bij prachtig zonnig weer hebben we de “Marble mountain” beklommen, wat met deze goede temperaturen geen lichtzinnige zaak is. Uiteraard kom je uiteindelijk ook in een winkel uit waar ze mooi gesteente verkopen in de vorm van beelden, vazen, sieraden en siervoorwerpen, you name it. Voor souvenirjagers een lustoord.

En als klapper op de vuurpijl een bezoek aan het zijde museum, waar ’toevallig’ ook een kleermaker aanwezig bleek om ons het nodige aan te meten. Het zou de volgende dag om 15.30 uur in het hotel gepast kunnen worden. Best wel spannend zo iets en over goedkope stoffen heb ik deze verkopers niet gehoord. Wel over mooie stoffen.

’s Avonds met de hotelshuttlebus naar het centrum van Hoi An om een hapje te eten langs de rivier. Hoi An is een toeristenplaats die alles in zich heeft om een toerist gelukkig te maken. Dit gecombineerd met een heerlijk resort, dan spreek je echt van genieten!!!

Noodle soup

Donderdagmorgen naar de My Son ruines, een indrukwekend overblijfsel van de oude Cham cultuur. Jammer dat de Amerikanen hier veel gebombardeerd hebben. Op de terugweg zijn we bij een bedrijfje gaan kijken waar ze gedroogde rijstvellen maakten. Ada mocht eveneens proberen en weet je wat, het lukt haar! Weer lunch, weer noodle soup met Beef. (Bun Bo) Onze gids vond dat heerlijk. Het vieze toiletje waar ik een plasje deed, zal ik niet gauw vergeten, heu!!

Een leuke wandeling door de oude wijk van Hoi An krijgt een einde bij een lampionmakerij. Samen maken Ada en ik een eigen lampion die wij zelf zien als een meesterwerk. Er waren reeds toeristen die er op wilden bieden. Zulke unieke exemplaren waren in de shop niet te vinden.

Op tijd terug voor de kleermaker in het hotel. Het passen gaf enige schrik. Mijn shirt zat perfect. Wat wil je met zo’n ‘Boeddha figuur’, dat is toch volmaakt! Bij Ada sloeg de schrik om het hart toen bleek dat zij niet in de jurk paste. Wat was er fout gegaan? De ’tailor’ was niet van zijn stuk te brengen, hij nam zijn krijtje, zette een paar streepjes, maakte een paar fotootjes en zei over een uur weer terug te zijn. Binnen drie kwartier meldde de receptie dat de ’tailor’ er was en nu paste alles als gegoten. Een grote zucht ging door de kamer, Poeffffffff. Ze kon weer slapen want alles was al betaald.

Om dit te vieren met de shuttle naar het centrum en een visje (snapper met gember in bamboeblad) gegeten.

Kon Tum 

Vrijdag vroeg op om een grote route te rijden door een weliswaar mooi gebied maar met zeer beroerde wegen (circa 300 km met 50 km per uur). Onderweg nog een lokale ceremonie gadegeslagen die als doel had voorspoed te verkrijgen met een groot offer.

Het einddoel deze middag was een dorp waar etnische minderheden wonen onder elementaire omstandigheden. De armoe, de levenshouding en de saamhorigheid en de vastbeslotenheid om deze cultuur in stand te houden zorgt er tevens voor dat er geen enkele vooruitgang wordt gerealiseerd. Een door de regering aangeboden en gebouwd nieuw onderkomen werd niet door het gezin gebruikt maar als stal voor de beesten. Onbegrijpelijk maar ook indrukwekkend.

Wij gaan verder naar de plaats Kon Tum waar we in hotel Indochina overnachten. Het viel niet mee een passend Vietnamees restaurant te vinden, maar uiteindelijk zijn we daar goed in geslaagd en hebben heerlijk gegeten. Wat dachten jullie van een portie everzwijn net als in Asterix!

Op bezoek bij minderheden

Vandaag zaterdag worden we opgehaald door een lokale gids die met ons een wandeling naar een oude houten katholieke kerk gaat maken en ons vervolgens nog drie dorpen met minderheden zal tonen.

De kerk was prachtig en ook het bijbehorende verhaal treffend. Achter de kerk bleek een groot weeshuis met Bahnar kinderen van minderheden. Er waren 200 weeskinderen in de leeftijd van 0-19 jaar. Zuster Maria vertelde ons wat over het leven in het weeshuis en onze gids heeft ons rondgeleid. Het bezoek heeft ons geroerd en een donatie werd dankbaar aanvaard.

Vervolgens de wandeling door de drie dorpen waar de mensen bezig waren met de zaken van alle dag, zoals koken, wassen, op het veld werken en oogsten, dieren verzorgen, manden vlechten, haren ontluizen, water halen etc. Een imponerende ochtend die we afsluiten met een Vietnamese overvloedige lunch in het enige restaurant in Kon Tum dat waardig is om buitenlanders te ontvangen, aldus de gids. 

Na een weldadige rust hebben wij onze reis voortgezet en hebben weer een wandeling gemaakt door een minderhedendorp met speciale gids. Zo dicht bij de Vietnamese mensen komen vinden wij heerlijk. Vervolgens doorgereden naar Buon Ma Thuot. Onderweg een rubberplantage bekeken en gezien hoe de latex wordt opgevangen. Deze bomen worden ongeveer 70 jaar oud. Na 230 km aangekomen bij het Damsan Hotel. De feesttent achter het hotel was gelukkig net afgebroken dus konden we goed slapen.

Lake Lak

Maandag 16 februari 2015 naar Lake Lak. Onderweg rondgekeken in een koffieplantage en bij peperbomen. Het merk koffie was Robusta. Bij het meer stonden olifanten op ons te wachten voor een ritje. Als je er naast staat zijn het toch wel grote dieren, ook al zijn het geen Afrikaanse olifanten. Met een tros bananen hoopten wij enige liefde van de olifant te winnen. Dit mannetje was humeurig en deed gelukkig wat zijn “driver” hem opdroeg. Door middel van signalen met de voeten achter de oren wist de “driver ” de olifant in toom te houden.

Het afdalen in het meer gaf ons grote zorg over droge voeten en meer. Een onvergetelijke ervaring!

Daarna naar het resort waar we de enige gasten bleken te zijn. Na een lunch naar het zwembad voor een frisse duik en later wat gelezen. Toen wij ’s avonds naar het restaurant gingen om wat te eten werden wij door de aanwezigen (circa 30 personen) uitgenodigd om aan te schuiven en de laatste dag van het (maan)jaar met hen te vieren. Onder de tafel een krat bier, op tafel rijstwhisky en een overdaad aan eten. We bleven toosten met de rijstwijn en zijn bijzonder geholpen hoe je al deze gerechten op gepaste wijze naar binnen schuift of slurpt. Het was reuze gezellig. Nadat we bedankt hadden ging het feest nog uren door.

De volgende morgen was iedereen een beetje brak en bleek er alleen noodle soep te zijn. Geen nood echter, met de scooter naar het dorp voor twee baguettes en een omelet was snel gebakken.

Petit Paris

Onze nieuwe gids heet Fong en met haar maken wij een lange reis naar Petit Paris, namelijk Dalat. Een stad met grote Franse invloeden. Het door haar aanbevolen restaurant was een hoogtepunt onder de lunches. Wat dachten jullie van in bananenblad gebarbecued hert of een mooie Franse steak. Heerlijk!

Met de boemeltrein naar een bijzondere pagode en vervolgen naar het oude Koninklijke paleis in Dalat. De groente en bloemenmarkten zijn onbeschrijflijke toestanden. Chaos totaal!

Mekong Delta

Woensdag van Dalat naar Saigon, 360 km een hele rit door bergachtig gebied met veel kamikaze chauffeurs achter het stuur. Veilig aangekomen in Saigon en het Northern Hotel biedt ons alle comfort.

De laatste dag van de rondreis werd besteed aan het bezoek aan de Mekong Delta. Een bezoek aan een steenfabriek ging vooraf aan de boottocht door de Delta. In de delta bezochten wij een site waar kokossnoepjes werden geproduceerd (handmatig) en verkocht.

Na nog een poosje varen zijn wij via een glibberige steiger (vanwege het getijdenverschil) op de kant geglibberd. Ik heb Ada weten te redden van een modderbad in de rivier. Wij hadden wel wat lekkers verdiend en kregen een grote sortering lokale vruchten voorgeschoteld.

Na deze snoeperijen stonden er fietsen klaar voor een fietstocht via allerlei mooie smalle paadjes, best wel eng af en toe. Na een kort ritje stopten we alweer voor de lunch die een vorst niet zou misstaan. Een grote gegrilde vis werd rechtopstaand op tafel voor ons gefileerd en in rijstpapier met mie en blaadjes aan ons gegeven om ze na gedoopt te zijn in een tamarinde saus op te peuzelen (zie bijgevoegde foto). Geen goede start voor een fietstocht met zulke volle buiken. Ze hingen zowat over het stuur.

Na een rondleiding door Saigon onder leiding van Ada hebben wij ons bezoek aan Saigon afgerond en hebben de afsluitende maaltijd maar weer bij Hoa Tuc genoten. In verband met het Nieuwe jaar kregen bij het weggaan een zakje gedroogde gembersnoepjes. Na onze rondreis rusten we nog wat dagen uit in Mui Ne aan de Zuid-Chinese zee.

Tot slot

Onze reis was imponerend en gaf ons een goed beeld van Vietnam, niet in de laatste plaats door de goede gidsen. De chauffeurs reden veilig en de hotels waren goed. Een tweetal hotels waren wat minder, maar in de context van de armoe in Vietnam was het nog pure luxe.  

Wij hebben bijzonder genoten.

Ada en Karel Beijer uit Middelburg